วันจันทร์ที่ 11 มิถุนายน พ.ศ. 2555

2012 FTISLAND CONCERT PLAY! FTISLAND IN BANGKOK

 2012 FTISLAND CONCERT PLAY! FTISLAND IN BANGKOK


     เป็นพรีมาดอนน่าที่เพิ่งมีโอกาสไปสัมผัสฝีไม้ลายมือของเกาะแบบสดๆเป็นครั้งแรก ทั้งๆที่ก็ติดตามและให้ความรักมาตลอดตั้งแต่เริ่มเดบิวต์ อืม...ครบห้าปีแล้วสินะ หนุ่มๆเดบิวต์เมื่อวันที่ 7 มิถุนายน ปี2007 ค่ะ ตอนนั้นเรายังเรียน ม.ต้นอยู่เลย ประมาณ ม.3 ยอมรับเลยว่าเห็นเกาะครั้งแรกในหนังสือประเภทเอเชียสตาร์เล่มหนึ่ง ไม่ได้รู้สึก "คลิก" เลยซักนิด รูปในหนังสือหน้าตาน่ารักค่ะ(เราชอบลุคของเกาะในอัลบั้มแรกมาก) แต่ความรู้สึกมันก็เหมือนยังไม่ใช่ เราไม่ได้อ่านบทสัมภาษณ์ในนั้นด้วยซ้ำค่ะ เปิดผ่านๆ เพราะช่วงนั้นเราเพิ่งเริ่มมีความสนใจในวงการK-POP แล้วเราก็มีสนใจอยู่ไม่กี่วง(ก็เป็นวงดังๆที่เราคนไทยรู้จักดีนั่นแหละ^^) แล้วก็ไม่คิดที่จะสนใจวงใหม่ๆด้วย สุดท้าย เราอ่านสกู๊ปของศิลปินที่สนใจเสร็จก็ปิดหนังสือเก็บเข้าชั้นค่ะ
     ต่อมา ด้วยความที่ว่างมากหรือยังไง เราดูเอ็มวีหรือว่าไลฟ์ของวงที่เราสนใจครบหมดแล้วค่ะ จากนั้นก็เกิดอาการ "ไม่มีอะไรจะดู" เราก็เลยเลื่อนเม้าส์ขึ้นลง-ขึ้นลง ยอมรับว่าเห็นชื่อ FTISLAND มาแล้วหลายครั้ง แต่ก็ไม่เคยคิดจะเปิดดูซักที ก็จนวันนั้นล่ะค่ะ เราไม่มีอะไรดูจริงๆ เอาวะ! ไหนๆก็เคยเปิดเจอวงนี้ในหนังสือแล้ว ลองเข้าไปขอชมผลงานหน่อยจะเป็นไร! เราเลยคลิกเข้าไป ซึ่งภายในลิ้งค์นั้นบรรจุเอ็มวีและไลฟ์ต่างๆของเกาะไว้ค่ะ
     เพลงแรกที่เรากดมาฟังเลยก็คือ Love Sick หรือ Sarangalhee ค่ะ เป็นเพลงเดบิวต์ของเกาะนั่นเอง



     ความรู้สึกทั้งขณะได้ฟัง เรารู้สึกตกใจค่ะ คือไม่คาดคิดว่าพวกเค้าจะร้องเพลงและเล่นดนตรีได้ขนาดนี้ ยอมรับว่าเคยดูแต่พวก "บอยแบนด์" ด้วย และ FTISLAND คือ "แบนด์" ของเกาหลีวงแรกที่เราได้สัมผัสค่ะ อารมณ์มันจะต่างไปเลยนะคะ มันก็มีเสน่ห์ที่แตกต่างกันออกไป แต่สิ่งแรกที่ทำให้รู้สึกประทับใจเลยก็คือ น้ำเสียงที่ออกจะแหบและมีพลังของ "อีฮงกี" ค่ะ จะเรียกว่ายังไงดี คือพอฟังครั้งแรกก็รู้สึกได้ถึงความเป็นเอกลักษณ์ของคนๆนี้อ่ะค่ะ เค้ามีน้ำเสียงที่ดีมากและไม่เหมือนใครเลย และที่สำคัญ เราชอบน้ำเสียงของเค้ามาก! ถ้าให้พูดเรื่องเพลง เพราะค่ะ เรียกได้ว่าฟังครั้งแรกก็ติดหูเลย ให้พูดสำหรับเราคือมันค่อนข้างจะแปลกใหม่ด้วยแหละค่ะ มันคือการร้องและเล่นดนตรีจริงๆ ให้ความรู้สึกว่า อืม...เรากำลังฟังงานเพลงอยู่นะ มันครบทั้งเสียงร้องและเครื่องดนตรี อีกเรื่องคือ ปกติฟังบอยแบนด์หรือเกิร์ลแก๊งค์เราจะไม่ค่อยเอาเพลงนั้นมาเก็บไว้ในคอมพิวเตอร์หรือ Playlist ในโทรศัพท์ค่ะ คือเราจะแค่ดูประกอบกับเอ็มวีหรือการเต้นเท่านั้น บ้างก็ดูหน้าคนร้อง ฮ่าๆ ฟินกันไป แต่พอฟังเพลงนี้เราถึงกับต้องโหลดมาเก็บไว้เดี๋ยวนั้นเลยค่ะ ให้ความรู้สึกว่า เฮ้ย! เราฟังมันได้นะแม้จะไม่เห็นเอ็มวีน่ะ มันเพราะจริงๆ!
     นอกเรื่องกันมาพอสมควรแล้ว สรุปเลยแล้วกันว่า หลังจากได้ฟังเพลงเดบิวต์เพลงนั้นเราก็เหมือนได้ติดเกาะครั้งยิ่งใหญ่ จนถึงทุกวันนี้ยังไปไหนไม่ได้ แล้วก็ไม่คิดอยากจะไปไหนด้วย อิอิ หลายครั้งที่เกาะมาไทย เรานี่ก็อยากจะไปเจอะเจอเหลือเกิน แต่ด้วยยังเด็กด้วยมั้งคะ เรายังไม่ค่อยประสีประสา(?) ไปไหนไม่ค่อยเป็น แต่ตอนนี้โตขึ้นแล้วค่ะ พอเราเข้าเรียนมหาวิทยาลัยแล้วก็ดูจะปีกกล้าขาแข็งขึ้นมาก เกาะมาเกยถึงไทยแล้วอย่างนี้ ไม่ไปได้ไงล่ะคะ :P

     เราตัดสินใจซื้อบัตรคอนเสิร์ตไปดูกับเพื่อนสนิทค่ะ แต่เพื่อนสนิทเราไม่ได้เป็นพรีมาดอนน่าหรอกนะ แต่คือนางอยู่กับเรามาตลอด รับรู้ว่าเรารักเกาะมากแค่ไหน นางก็เลยไม่ปฏิเสธแม้จะงกมากแค่ไหนก็ตาม ได้แต่บอกเราว่า "บัตร2500เถอะนะ" เราก็โอเคค่ะ ไม่มีปัญหา ขอให้ไปด้วยกันก็พอ 
     เกาะมาคราวนี้มีการมีตติ้งด้วยค่ะ โดยทางผู้จัดจะจับฉลากผู้โชคดีจากการเปิดขายบัตรรอบพรีเซล ซึ่งวันนั้นเราไม่ว่างไปซื้อเลยค่ะ แต่ก็ยังอุตส่าห์บังคับเพื่อนชายคนหนึ่งให้ไปซื้อให้หน่อย หวังว่าจะได้มีสิทธิ์ไปมีตติ้งกับเกาะมั่ง แต่ผลการจับฉลากที่ออกมา...ไม่มีชื่อเราเลยค่ะ u_u
     ไม่เป็นไร! ยังไงก็ได้ไปดูคอนเสิร์ต(ปลอบใจตัวเอง) หลังจากนับวันรอมาเนิ่นนาน เพื่อนๆถามกันหลายที "แกไปดูคอนเสิร์ตมาหรือยังว๊า ?" ในที่สุดวันนั้นก็มาถึง!!! เสื้อ ผ้าเชียร์ Pentastick(ธง) แท่งไฟ แล้วก็ไปรับของทำโปรเจคจากบ้าน FTISLAND ที่น่ารักบ้านหนึ่ง ซึ่งประกอบไปด้วย หูมิคกี้สีเหลือง ป้ายรูปหัวใจ ป้าย "FT แทบัก" ป้าย "FT TIME" แล้วก็สคริปโค้ดอังกอร์ค่ะ




     กองทัพต้องเดินด้วยท้อง เรากับเพื่อนสาวก็เดินดูของที่วางขายหน้าคอนเสิร์ต เดินหาอะไรกินไปเรื่อยเปื่อย เนื่องจากบัตรนั่งไม่ต้องไปแย่งที่กับใคร คอนเสิร์ตเริ่มหกโมง เราที่พาเพื่อนมาตั้งแต่ยังไม่สามโมงก็เดินชิลไปสิคะ จนกระทั่งมีลมพัดแรงมากก่อนที่ฝนจะเทโครมลงมานั่นแหละ พรีมาดอนน่าอย่างเราๆจึงต้องรีบเข้าไปในคอนเสิร์ต ตอนนั้นก็น่าจะประมาณห้าโมงเย็นค่ะ นั่งตื่นเต้น...เมื่อไหร่จะเริ่มๆ จนใกล้ๆหกโมงก็เริ่มมีเสียงเรียกเอฟทีจากเหล่าพรีละ และจากนั้นไม่นาน เวลาที่ทุกคนรอคอยก็มาถึงค่ะ เกาะเริ่มทำการแสดงแล้ว! >< ในคอนเสิร์ตกลายเป็นสีเหลืองด้วยหูมิคกี้สีเหลืองที่พร้อมใจกันเปิดไฟกระพริบค่ะ สวยมาก


     เกาะมาพร้อมกับเพลงจังหวะหนักๆสามเพลงรวดเลยค่ะ Hello Hello , I'm going to have you และ Bad Woman ค่ะ โดยเฉพาะเพลง I'm going to have you ซึ่งมีโมเมนต์เล็กของ "ฮงฮุน" ให้พรีหลายๆคนได้กรี็ดกัน ซึ่งในช่วงนี้มาดเกาะนี่ไม่มียิ้มเลยค่ะ อารมณ์นี่ไปกับเพลงมาก จนเพื่อนสาวสะกิดถามเรา "ทำไมไม่ยิ้มเลยอ่ะ" จากนั้นนางก็ใช้กล้องส่องทางไกลส่องไปที่เวทีเพื่อให้เห็นหน้าทุกคนชัดๆค่ะ แล้วเราก็ได้ยินคำพูดที่ไม่เคยได้ยินมาก่อน และไม่คิดว่าจะได้ยินจากปากเพื่อนคนนี้ว่า "หล่ออ่ะ~~ มือกีต้าร์ ><"
(นางหมายถึงจงฮุนค่ะ) จากนั้นก็ "น่ารักอ้ะ~ ><" (อันนี้น่าจะหมายถึงฮงกีนะคะ เพราะฝั่งที่เรานั่งมันเป็นฝั่งจงฮุนกับฮงกีค่ะ เลยจะมองเห็นได้ชัดกว่าคนอื่นหน่อย)



     นางยังมีบอกอีกนะคะ "ฮงกีตัวเล็กจัง" แต่ในความคิดเราคือไม่นะคะ เราว่าฮงก็ตัวปกติ แค่ไม่ได้อวบๆอย่างที่คิดไว้เท่านั้นเอง ดีแล้วล่ะค่ะ อิอิ 
     จบสามเพลงนั้นก็ถึงช่วงแนะนำตัวค่ะ เป็นภาษาไทยด้วยนะคะ คือตลอดคอนเสิร์ตเกาะกับพรีจะสื่อสารกันด้วยภาษาไทยบางคำและภาษาอังกฤษค่ะ บางประโยคก็แอบฟังไม่ออก แต่ไม่เป็นไร พูดอะไรมาเราก็กรี๊ดรับหมดแหละค่ะ :D และตั้งแต่ช่วงนี้แหละที่เพื่อนสาวเราเลิกบ่นเรื่องเกาะไม่ยิ้ม เพราะหลังจากนั้นเกาะทำเราฮาและอมยิ้มตลอด ฮงกีนี่ไฮเปอร์มาก เราเหนื่อยแทนอ่ะ คือพลังเยอะเหลือเกิน ทั้งร้องทั้งแหกปาก ทั้งวิ่งทั้งเต้น คนอื่นก็ไม่น้อยหน้าค่ะ อาจจะวิ่งร่าไม่ได้เหมือนอย่างฮงกีก็ยังแสดงท่าทางการเล่นดนตรีแบบสดๆและเท่ๆให้เราๆได้เป็นปลื้มกัน
     อา...ใช่แล้ว เพื่อนสาวยังพูดอีกว่า "มือกลองนี่คนกรี๊ดเยอะจังนะ ทำไมอ่ะ" เราไม่รู้จะตอบอะไร เลยบอกว่า .."ก็มินฮวานอ่ะ เค้าน่าร๊ากกก~"


     คอนเสิร์ตดำเนินต่อไปอย่างเมามันค่ะ บัตรยืนก็กระโดดกันใหญ่ บัตรนั่งไม่น้อยหน้าค่ะ กระโดดขึ้นมาเป็นระยะ ก็แหม จังหวะดนตรีมันพาไปนี่คะ ให้นั่งโบงธงโบกแท่งไฟเฉยๆมันไม่ได้หรอกค่ะ ;)


     มาถึงช่วงวีทีอาร์ของหนุ่มๆค่ะ บอกเล่าถึงตัวตนของพวกเค้า ลีดเดอร์จงฮุนผู้ชอบถ่ายรูป ฮงกีกับโซเชียลเน็ตเวิร์คลิซึ่ม แจจินกับความมั่นใจใน"แจจินลุค" การเรียนภาษาอังกฤษของซึงฮยอน และลูกผู้ชายตัวจริงมินฮวานค่ะ ในตอนจบของแต่ล่ะคนก็หักมุมให้เราหัวเราะและส่งเสียงกรี๊ดออกมา น่ารักจริงๆ 
     ใช่แล้ว เพื่อนสาวเราชอบพูดประมาณว่า "ซึงฮยอนทำไมไม่ค่อยยิ้มเลย" ฮ่าๆ เค้ายิ้มแล้วแต่เธอไม่เห็นหรือเปล่า เค้าออกจะทำท่าทางหน้ารักบ่อยๆนะ ยังมีอีกค่ะ คราวนี้เป็นแจจิน "คนนี้นี่แอ๊บแบ๊วตลอดเลยเนอะ" ฮ่าๆ แต่เรื่องนี้เราก็ไม่แปลกใจอะไรนะ เราคิดว่าแจจินเป็นคนที่มีเครื่องหน้าที่น่ารักอยู่แล้วค่ะ อะไรนิดอะไรหน่อยเลยออกจะดูแบ๊ว แต่แจจินเวลาเล่นเบสนี่ดูฟินดีนะคะ หลับตา-เงยหน้านิดนึง แหม..เคลิ้มจริงๆ ยังมีอีกค่ะ "ทำไมแจจินแลพูดไม่ค่อยรู้เรื่อง" อันนี้เราขำก๊ากเลยล่ะค่ะ ว่าแล้วก็เลยเล่าเรื่องภาษารอยให้นางฟัง ..มันเป็นสไตล์ของแจจิน   



    
     แล้วพวกผู้ชายก็ออกมาอีกครั้งด้วยเสื้อผ้าชุดใหม่ค่ะ เก้าอี้ที่เรียงเป็นหน้ากระดานบอกให้รู้ว่า "อะคูสติกไทม์" มาแล้ว! ส่วนตัวชอบเพลงแนวๆอะคูสติกของเกาะทุกเพลงค่ะ เพราะให้ความรู้สึกว่ามันหวาน ฟังแล้วยิ้ม ลอยๆอะไรเทือกๆนั้น ฮ่าๆ โดยเพลงที่ชอบที่สุดคือ Always be mine ค่ะ เป็นเพลงจากอัลบั้มแรกๆ และเราก็มีอยู่ในมือถือมาตลอดเลยค่ะ


     เพลงแรก Always be mine ค่ะ ทีแรกเราเข้าใจว่าเกาะจะร้องเป็นเวอร์ชั่นเกาหลี ประกฎว่าร้องเวอร์ชั่นอังกฤษค่ะ เราปลื้มมากเลย เพราะฝันไว้ว่าอยากจะฟังเพลงนี้ในเวอร์ชั่นอังกฤษแบบสดๆจากเกาะ อา...ฟินสุดๆเลยนะคะ เราร้องคลอไปด้วย มีความสุขมากเลยแหละ แต่แอบอึ้งกับเสียงซึงฮยอนค่ะ ปกติฟังซึงแรพซะเป็นส่วนใหญ่ วันนี้ซึงเสียงอบอุ่นมากเลย ต่อไปเป็นเพลง Be my girl ค่ะ ซึ่งเป็นเพลงที่เหล่าพรีมาดอนน่าจะทำโปรเจคกัน พอดนตรีเริ่มเราทุกคนก็พร้อมใจชูป้ายสีเหลืองที่มีหัวใจสีแดงค่ะ


     มันดูสวยมากเลยล่ะค่ะ ปกติเราไม่ค่อยมองจอมอนิเตอร์เพราะอยากจะมองตัวจริงๆของเกาะมากกว่า แต่พอหันไปมองที่จอซึ่งกำลังฉายภาพของฮงเท่านั้นแหละ เราจึงได้เห็นรอยยิ้มของฮงค่ะ ฮงยิ้มแบบที่ยิ้มออกมาจากใจ มันดูออกนะคะ มันไม่เหมือนกับการฉีกยิ้มกว้างๆที่เราเห็นฮงตามสื่อจริงๆ มันเป็นยิ้มที่ติดตาและสร้างความประทับใจให้กับพรีมากเลย เราสังเกตเห็นดวงตาของฮงวิบวับๆเหมือนจะมีน้ำตา แต่เราก็คิดว่าคงมองผิดไป พอมาตามข่าวทีหลังเลยรู้ว่าฮงกีกีบจงฮุนซาบซึ้งจนร้องไห้เลยล่ะค่ะ!

     ต่อมาคือเพลง I confess ค่ะ เป็นเพลงที่ลีดเดอร์ของเราแต่งขึ้นมา เป็นอีกเพลงที่เพราะมากๆเลยล่ะค่ะ ได้ฟังเสียงทุกคนร้องอีกด้วย และที่พิเศษไปกว่านั้นคือตอนช่วงสุดท้ายของเพลงที่ไฟดับลงค่ะ ก่อนจะสว่างขึ้นมาพร้อมกับเปเปอร์ชู้ต สวย...สวยมากค่ะ เป็นอะไรที่พรีปลื้มและประทับใจกันมาก หลายคนเก็บกระดาษนั้นกลับไปที่บ้านด้วยล่ะ :)


     ลืมบอกไป ตออนจบเพลง I confess มีการปาจรวดกันของพรีด้วยล่ะ เกาะก็คงไม่คิดว่าจะมีใช่มั้ยล่ะ ?อิอิ ฮงเดินไปหยิบจรวดแล้วเอามาร่อนด้วย



     หลังจากนั้นเราก็สนุกกันต่อค่ะ ฮงทั้งบอกให้เรากระโดด ให้เราร้อง และเอนเตอร์เทนเราอย่างดีเยี่ยมเลยค่ะ มองฮงเต้นยักย้ายส่ายสะโพกแล้วก็ฟินดี นี่แหละการเต้นในแบบของฮง ฮ่าๆ แล้วไหนจะ Water War จากฮงอีก แหม อย่าให้พรีมีปืนฉีดน้ำบ้างแล้วกันนะ! 
     ในช่วงท้ายของคอนเสิร์ตที่เกาะกลับเข้าไปหลังเวที พรีมาดอนน่าก็พร้อมใจกันชูป้าย "FT แทบัก!" (FT สุดยอด!) พร้อมกับตะโกนเรียก "เอฟที เอฟที" ค่ะ แล้วในที่สุดเกาะก็ออกมา เอาอีกแล้ว~ ฮงยิ้มแบบนั้นอีกแล้ว (ทำไมเราสังเกตแต่ฮงนะ -.-) ฮงถามเลยค่ะ รู้เหรอแทบักแปลว่าอะไร แล้วฮงก็กล่าวขอบคุณพวกเรา แต่เราก็ต้องขอบคุณเกาะเหมือนกันแหละเนอะ ขอบคุณนะที่มีเกาะเกิดขึ้นในโลกใบนี้ <3
     คราวนี้เกาะกลับมาด้วยเพลงฮิตติดหูอย่าง Severely , Love Love Love และ Like birds ค่ะ แล้วคอนเสิร์ตก็จบลง ทำไมเวลาสองชั่วโมงมันถึงผ่านไปเร็วขนาดนี้! เกาะกล่าวขอบคุณพรีมาดอนน่าพร้อมกับมาวิ่งเล่นฉีดน้ำกันค่ะ ฉีดใส่กันเองมั่ง ใส่พรีมั่ง แหมเราอยู่โซนนั่งแอบอยากเปียกเบาๆนะ ถ้าได้เปียกจะเก็บเสื้อไว้แบบไม่ซักเลยคอยดูสิ อ่อ ฮงล้มด้วยนะคะ ตาคนนี้ลื่นบ่อยจริงๆ หงายท้องไปเลยก็มี จงฮุนเองก็เห็นมีสะดุดค่ะ แต่ก็ยังโซ่โล่กีต้าร์ไปต่ออย่างเนียนๆ เท่จริงๆนายลีด ><

     จะให้พูดอะไรดี คือเราอยากจะบอกว่าคอนเสิร์ตครั้งนี้มันสุดยอดมาก ทั้งคุณภาพ ความมันส์ ความสนุก เชื่อแล้วจริงๆว่าเกาะคือวงที่แสดงสดได้ดีเป็นอันดับต้นๆของเกาหลี เกาะไม่ใช่แค่วงร็อคที่เอาแต่ร้องเพลง แต่เกาะรู้จักเอ็นเตอร์เทนคนดูและทำให้คนดูเกิดรอยยิ้มคละไปกับการบรรเลงเพลงจังหวะหนักๆ สนุกๆ และเบาๆ หมุนเวียนกันไป มาคราวนี้เกาะพูดภาษาไทยไปหลายคำนะคะ ยกตัวอย่าง "รักนะจุ๊บๆ" ของมินฮวาน "ผมเซ็กซี่มั้ยครับ"ของจงฮุน "ไม่เจอกันนานนะครับ"ของซึงฮยอน "ผมจะไม่ลืมวันนี้ครับ" ของฮงกี "ผมแจจินที่รักครับ" ของแจจินค่า :)
     มาดูที่ผลการตอบรับของคอนเสิร์ตครั้งนี้ค่ะ มีหลายคนเลยนะคะที่ไม่ได้เป็นพรี ไม่ได้ติดตามเกาะมาก่อน ออกมาพูดถึงผลงานการแสดงของเกาะ อาจจะตามเว็บหรือบล็อคต่างๆ จะเห็นได้ว่าไม่ใช่แค่พรีที่อวยกันเอง แต่ "คนฟังดนตรี" คนอื่นๆต่างก็ยอมรับในฝีมือการเล่นดนตรีของ FTISLAND จริงๆ เราและพรีมาดอนน่าทุกคนจึงหวังว่าจากคอนเสิร์ตครั้งนี้จะทำให้มีคนให้ความสนใจใน FTISLAND มากขึ้น แล้วมาอยู่ในครอบครัวพรีมาดอนน่าอันแสนอบอุ่นด้วยกันค่ะ
     ...มาติดเกาะด้วยกันเถอะนะคะ ;))


ภาพบรรยากาศในคอนเสิร์ตค่ะ  




ขอบคุณภาพทุกภาพ เครดิตตามภาพเลยนะคะ

ภาพที่เราได้ค่ะ








     แล้วมาไทยบ่อยๆนะเกาะ! -3-